22 januari 2018

Marters

Marterachtigen vallen onder de orde der roofdieren (Carnivora). In Nederland is de steenmarter een beschermde diersoort.

De steenmarter

De steenmarter is de afgelopen jaren steeds meer opgerukt naar de omgeving van de mens. In het Oosten van ons land is de steenmarter plaatselijk een groot probleem. Wordt gemakkelijk verward met de boommarter die veel schuwer is. De steenmarter heeft het formaat van een slanke kat, staat lager op zijn poten dan een kat. Lichaamslengte 40 – 50 cm, staartlengte 24 – 28 cm, gewicht 1,5 tot 2 kg. Is grijsbruin met een witte, gevorkte bef. Zijn snuit is lichter van kleur dan de poten. Oren zijn vrij kort. De steenmarter krijgt 2 tot 4 jongen in maart/april. De zoogperiode duurt ca. 2 maanden. Jongen worden na zo’n 3 maanden zelfstandig. Steenmarters kunnen ongeveer 10 jaar oud worden. Leeft solitair in een eigen territorium. Is vooral actief tussen zonsondergang en zonsopkomst. Kan per nacht wel 10 tot 15 km afleggen. Binnen hun leefgebied hebben ze meerdere schuilplaatsen. De steenmarter kan uitstekend springen; kan tot 1,5 meter ver springen. Kan ook zwemmen maar doet dat niet graag. Heeft een hekel aan graven.

Voedsel: eet knaagdieren, jonge konijnen, vogels, (kriel)kippen, eieren, insecten, kikkers en regenwormen. In het najaar eet de steenmarter ook plantaardige kost (vruchten, bessen).

Schade: veroorzaakt geluidsoverlast (spelen in de vroege ochtenduren; paartijd). Stankoverlast; van de keutels, urine en geurvlaggen die ze uitzetten. Ook kadavers van hun prooidieren kunnen behoorlijk stinken. Richt vernielingen aan met bijten en scherpe nagels (rietdaken, isolatiebeplating, dakbeschot) kapot knagen van kabels, soms in auto’s.