22 januari 2018

Vlooien

In onze omgeving komt de kattenvlo, de gewone vogelvlo en de kippenvlo het meest voor. De kippenvlo en de gewone vogelvlo behoren tot de familie der vogelvlooien. De kattenvlo en de vrij zeldzaam geworden hondenvlo zijn door leken niet of nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Derhalve omschrijven we hier de diverse soorten vlooien onder één benaming, namelijk; VLOOIEN.

Vlooien behoren tot de ecto-parasieten van zoogdieren en vogels (ca. 95% van de soorten verblijven bij zoogdieren, 5% bij vogels). Komen niet uitsluitend bij de eigen, specifieke gastheer voor, sommigen ook bij mensen.

Uiterlijk: volwassen vlooien zijn zijdelings afgeplat, lichtbruin en lichtgeel tot zwart van kleur, zijn vleugelloos en hebben goed ontwikkelde springpoten. De vlo voedt zich met bloed. Na elke bloedmaaltijd legt het wijfje 4 tot 8 eitjes, in totaal tot wel enige honderden. Eitjes zijn wit, ovaal, ca. 0,5 mm lang. Het eistadium duurt enige dagen tot enkele weken, afhankelijk van de temperatuur. Van ei tot volwassen vlo; in 4 a 6 weken bij kamertemperatuur, maar dat is mede afhankelijk van ‘trillingen’. In absolute rust kunnen vlooien in hun popstadium wel tot 1 jaar in dat stadium blijven. Pas wanneer de cocon een mechanische prikkel ontvangt, bijvoorbeeld een trilling, ontwaakt de vlo en komt uit de cocon. Het gebeurt nogal eens dat, bijvoorbeeld bij terugkeer na een vakantieverblijf elders, vlooien massaal ontwaken en uit hun cocon komen.

Schade: het zuigen van bloed veroorzaakt bij hun gastheer huidirritatie en/of jeuk. Sommige soorten fungeren als overbrenger van ziekten. Met name; kattenvlooien kunnen als tussengastheer optreden voor verschillende lintwormen, vooral voor de hondenlintworm. Vlooien kunnen in de zomermaanden tot plagen aanleiding geven.